Atilla'nın dramla dolu hayat hikayesi
Bornova’nın Çamdibi mahallesinde yaşayan 38 yaşındaki Atilla Bulut’un dram dolu hayat hikayesi yediden yetmişe yürekleri yakmaya devam ediyor. 10 yıl önce annesine destek olmak için gittiği hastanede baygınlık geçiren Atilla doktorların vurduğu yanlış iğne sonucunda felç olurken, yaşadıkları sonrasında dört duvar arasında mahsur kaldı. Ancak annesinin yardımı ile yemek yiyebilen Atilla, hayalindeki gibi özgürce sokaklara dönmek için gün sayarken, ihtiyacı olan akülü tekerlekli sandalye için ise devletten yardım bekliyor.
- Ege Postası
- 30.07.2014 - 10:29
SAVAŞTAN KAÇARKEN DAHA BÜYÜK BİR ACIYLA KARŞILAŞTI
1999 yılında Kosova’yı yerle bir eden iç savaştan kaçarak ailesiyle birlikte İzmir’e yerleşen Atilla Bulut, yeni adresi olan Çamdibi’nde bambaşka bir acıyı tatmak zorunda kaldı. Henüz hayatının baharında tekerlekli sandalyeye mahkum kalan Atilla, bugün tek dileği olan akülü tekerlekli sandalyeye kavuşmak için can atarken, devletten gelecek yardımı beklemeye devam ediyor.
HAYATININ BAHARINDA DÖRT DUVAR ARASINA MAHKUM OLDU
İzmir’de akrabalarının da yaşadığı Çamdibi semtinde oturan Atilla’nın hayatı yaklaşık on yıl önce baştan sona değişti. Annesinin geçirdiği rahatsızlık üzerine tedavi gördüğü hastaneye giden 38 yaşındaki Atilla Bulut, ziyaret için beklediği esnada bayılarak yere yığıldı. Kendisine uygulanan yanlış tedavi sonucunda vücudunun sol kısmı felç kalan Atilla, artık ancak annesinin yardımı ile yemek yiyebiliyor, ihtiyaçlarını giderebiliyor ve yanında refakatçiler vasıtası ile dışarı çıkabiliyor. Güneşe hasret kalan ve dört duvar arasında sıkışan Atilla, zaman zaman tedavi için gittiği hastaneye ise ancak özel araç vasıtası ile ulaşabiliyor.
DEVLET DE SAHİP ÇIKMADI
Yaklaşık 6 yıl önce babasını kaybeden ve 70 yaşındaki annesi Nakiye Bulut ile bir başına kalan Atilla, ailesinin maddi durumu yeterli olmadığından ve annesi de hasta olduğu için, sadece devletten gelen maddi yardımla ayakta kalmaya çalışıyor. Annesi ile birlikte yaşadığı ev ile aynı sokakta komşusu olan dayısının yardımlarıyla güçlükçe geçinebilen savaş mağduru ailenin üç ayda bir aldığı 620 TL’lik maddi yardım ise ancak Atilla’nın bez ve aylık sağlık giderlerini karşılamaya yetiyor. Yaşadığı dram tüm bunlarla da kalmayan 38 yaşındaki Atilla, devletten aldığı yardım aldığı gerekçesi ile kendisine sahip çıkan belediyenin maddi ve malzeme desteğini kesmesi sonrasında ikinci kez şoka uğradı.
ANNESİ “SON BİR UMUT” DİYEREK YARDIM BEKLİYOR
Sol eli tamamen felç olan ve yalnız başına hareket etmekte zorlanan Atilla, hayata tutunabileceği bir tekerlekli sandalye için mücadele verirken bu sefer de devletin yasal engeline takıldı. Sandalye alabilmek için gerekli olan yüzde 80 engel oranına sahip olmadığından ötürü kendisine doktor raporu verilmeyen Atilla’nın ailesi birçok sivil toplum örgütü, dernek ve vakfın kapısını çalarken, ne yazık ki bu gayretlerinden bir sonuç alamadı. “Son bir umut” diyerek gitmedik yer bırakmayan Atilla’nın 70 yaşındaki annesi ve mahallenin Nakiye Teyze’si ise, “Evladım için ayakta kalmak zorundayım” derken, yaşına ve kendi rahatsızlığına meydan okuyarak evladı için fedakarlık yapmaya devam ediyor. 10 senedir evladının altına bez bağlamak zorunda kaldığını dile getiren anne Nakiye Yılmaz, en büyük hayallerinin oğlu Atilla’nın sokaklara çıkıp tek başına özgürce dolaşabilmesi için akülü tekerlekli sandalye alabilmek olduğunu belirtirken, “Keşke durumum olsaydı da onun bu dileğini gerçekleştirebilseydim” sözleriyle yaşadığı on yıllık acıyı kelimelere döktü.
Yorum Yazın