Stadyum kongresi ne anlama geliyor'

AK Parti’nin 27 Mayıs’ta Galatasaray’ın Arena stadyumunda yaptığı İstanbul İl Kongresi, medyaya daha çok Başbakan Tayyip Erdoğan’ın Uludere faciası konusunda söylediği sözlerle yansıdı. Bu da doğal karşılanmalı; hem ortada Cumhurbaşkanı Abdullah Gül tarafından da ‘özrün ötesinde’ üzüntüyle tarif edilen 34 insanın öldürülmesi olayı var, hem de bir ülkenin başbakanının bir muhalefet partisi üyelerini ‘nekrofili’, yani ölü sevicilikle suçlaması her gün karşılaşılan bir şey değil. Başbakan tabii cinsel sapma anlamında ölü sevicilikten bahsetmiyor,BDP’lilerin Uludere ölümlerinden siyasi çıkar sağlama suçlamasını anlatmak için bu benzetmeye başvuruyordu.

 bu sert tartışma, AK Parti İstanbul Kongresi’nin siyasi anlamının tahlil edilmesine engel olmamalı; çünkü bu sıradan bir kongre sayılmamalı. İlk olarak, Türkiye’de ilk defa bir parti il kongresini bir stadyumda, hem de 52 bin kişilik oturma yeri olan Arena gibi büyük ölçekli bir stadyumda düzenlemiştir; dışarıdaki binlerce kişiyi de saymak gerekir.

Erdoğan, bütün stada hep bir ağızdan ‘Beraber yürüdük biz bu yollarda’ andını içirmeden önce, biraz da bu tabloya dayanarak muhalefet kongrelerine müstehzi göndermede bulunmuştur. ‘Diğerleri beş bin kişiyi toplayamazken, yumruk yumruğa kavga ederken’ türü söylem ile daha iki hafta önce yapılan CHP İstanbul kongresi kast ettiği açıktır. Özete, 50 binlik statta yapılan AK Parti İstanbul İl Kongresi hem pati örgütlülüğü (ki Erdoğan konuşmasında hem İl Başkanı Aziz Babuşçu, hem de Büyükşehir Belediye Başkanı Kadir Topbaş’ı özellikle övmüştür), hem de kitle desteği açısından dışarıya karşı bir güç ve gövde gösterisi olmuştur. İkincisi, bu gövde gösterisinin tam Anayasa yazım çalışmaları ve o çalışmanın bir parçası olarak başkanlık sistemi tartışmalarının ortasına denk gelmesidir.

Son seri açıklamaların ardından Erdoğan’ın Abdullah Gül’ün 2014’te bitecek süresi ardından cumhurbaşkanı olmaya pek de itirazının bulunmadığı, ancak mevcut sisteme istediği hız ve etkinlikle karar alamayacağına inandığı, özetle başkanlık, ya da yarı başkanlıktan yana olduğu anlaşılmıştır. Erdoğan’ın yeni Anayasa ve yeni Anayasa’da kendisince olması gerekli özelikler konusundaki kararlığı dün ‘CHP olmazsa kendi bilir’ söylemiyle bir kez daha görülmüş olmalıdır.

Üçüncüsü, Erdoğan’ın bu kritik süreçte elinde tuttuğu kıymetli bir anahtara, ya da başka bakışla kuvvetli bir manivelaya ilişkindir. Bu manivela, AK Parti tüzüğündeki, üyelerin en fazla üç dönem milletvekili seçilebileceği hükmüdür. Bu hükmün kaldırılarak mevcut milletvekili ve bakanların bir kısmına yeniden milletvekili olma yolunun açık tutulması, ya da yeni Anayasa’nın ona göre yazılmasıyla çift kanatlı meclis sistemine dönülerek bazı isimlerin senatör olarak değerlendirilebilmesi kararı tamamen Erdoğan’a bağlıdır. Dolayısıyla Arena’daki örgüt ve destek gösterisi, aynı zamanda AK Parti içine de güçlü bir mesaj sayılmalıdır. Bütün bu unsurlarla birlikte düşünüldüğünde, AK Parti’nin son İstanbul İl Kongresi’ni, Erdoğan’ın başkanlık yürüyüşünün gayrı resmi başlangıcı saymak mümkündür .