Dimyat'a pirince giderken!

Hepimizin hayatında o kadar güzel şey var ki; bazı isteklerimizin henüz gerçekleşmediğinin umutsuzluğuna kapıldıkça sahip olduğumuz değerleri gözden kaçırdığımızın farkına varamıyoruz nedense.

Bu konuda tek eksiğimiz peşinden özlemle koştuğumuz şeylerin çoğuna sahip olduğumuzu anlayamamak ve görememektir.

Kaçımız sahip olduğumuz bu şeyleri görebiliyoruz ve bunların neler olduğunu biliyoru? Yeni arayışlarla mutlu olacağımıza inandığımız şeylerin aslında bir hazine gibi kendi bahçemizde saklı olduğu neden göremiyoruz'

Oysa kaybetmeden önce sahip olduğumuz şeylerin değerini iyi bilmemiz gerekir. Sonradan onların değerini anlamanın bilmenin faydası yoktur.

Bu nedenle sahip olduğumuz ve yanımızda bulunan güzelliklere kollarımızı açarak sıkıca sarılmalıyız sıcaklıklarını hissetmeliyiz ve doyasıya koklamalıyız.

Bunların değerini bilemezsek fark edemezsek, bir daha onlara sarılacak, koklayacak fırsatı bulamayız. Kollarımızda ıpılık hissettiğimiz sıcaklıklarını ruhumuzu dolduran büyüleyici kokularına hasret kalırız.

Önceden sahibi olduğumuz şeylerin bizim için ne denli değerli olduğunu yitirince anlarız aklımız ve o zaman aklımız başımıza gelir. Ama iş işten geçmiştir artık. Onları yeniden elde etmenin imkânsızlığını görünce hüzünleniriz. 

Sözün özü:

İster sosyal yaşamınızda olsun ister politik yaşamınızda, sahip olduğunuz ve sizi siz yapan şeylerin değerini bir kenara bırakarak; yeni düşler için güvenli olmayan defolu ayakkabılarla yola çıkmadan önce, “Dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak!” Atasözünü asla unutmayınız.