Çimento fabrikasına karşı hukuk mücadelesi

İZMİR'deki Çimentaş Çimento Fabrikası'na, iki bakanlık tarafından yaklaşık 84 bin metrakarelik arazide maden arama izninin verilmesi konusu yargıya taşındı. İzmir Barosu, yürütmenin durdurulması ve ruhsatın iptali için, idare mahkemesine dava açtı. Davayı açan Avukat Hüseyin Enis Dinçeroğlu, bu ruhsatla, yaklaşık 10 bini aşkın ağacın kesileceğini, bölgenin orman vasfını kaybedeceğini öne sürdü.

Ege Postası
08.02.2015 - 13:53

İZMİR - Türkiye'nin en eski çimento fabrikalarından Bornova'daki Çimentaş Çimento Fabrikası'na ham madde sağlanması amacıyla, Orman ve Su İşleri Bakanlığı, yaklaşık 84 bin metrekaralik ormanlık alanda maden arama için ruhsat verdi. Geçen ay alınan bu ruhsatla ilgili olarak, İzmir Barosu adına Çevre Komisyonu üyesi, Avukat Hüseyin Enis Dinçeroğlu, harekete geçti. Avukat Hüseyin Enis Dinçeroğlu, bu ruhsatın iptali için İzmir İdare Mahkemesi'ne, dava açtı. Dinçeroğlu, ilk olarak hem Orman ve Su İşleri Bakanlığı'ndan hem de Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'ndan savunma gelinceye kadar, yürütmenin durdurulmasına karar verilmesini istedi. Avukat Hüseyin Enis Dinçeroğlu, bunun gerekçesi olarak ise, ormanlık alanda çalışma başlaması durumunda, çevre için telafisi imkansız zararlarını doğabilecek olmasını gösterdi.

"FABRİKALAR BAŞKA ALANLARA TAŞINMALI"
Avukat Hüseyin Enis Dinçeroğlu, ruhsat başvurusu ile ilgili konuşurken sanayiye karşı olmadıklarını ancak, bu fabrikaların kent içinde kaldığını bu nedenle bunlara başka alanlarda yer gösterilmesi gerektiğini söyledi. Avukat Dinçeroğlu, şöyle dedi:

"Bu alan Pınarbaşı ile Buca arasında kalan ormanlık alanla kaplı büyük bir bölge. Eğer burada çalışma başlarsa, 10 binden fazla ağacın kesilmesi gerikiyor. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'nın yaptığı 1/100 bin ölçekli plan notlarında, bu alanlar, kentsel alanlar olarak gösterilmesine rağmen, 'ekonomik ömrü bittikten sonra' tabiri kullanılmaktadır. Ekonomik ömrü bunun stoklarıyla mı orantılı, fabrikaların eskimesiyle mi orantıl? Fabrikaların makinaları eskiyince yenileri alınıyor. Ruhsata bağlanan alanlar bitmediği ve bitmeyeceği için de, faaliyetler devam ediyor. Şehrin tam ortasında kalmış bir alan zehir saçmaya devam ediyor. Mantıklısı planlamada, bu tür sanayi kuruluşlarının ekonomik ömrü tamamlanıncaya kadar beklemeden, kendilerine kent dışında bir yer gösterilmesi lazım. Yoksa bu iş buradan Manisa'ya kadar o yemyeşil dağlarda ruhsat verilmesine devam edilir. O zaman belki 200 yıl bu fabrikalar kalacak demektir. Buralar için orman alanları diyorlar ama, bu ruhsatlarla aslında sanayiciye, çimento alanı ayırmışlar."