'Benim için ağlama'
Mayıs sabahlarında erkenden açar kır çiçekleri
mayısın ortası hüzünlü bir gün
ellerinde kırmızı kırmızı karanfiller
gönül kapısından el salladılar
ölüm kağnısına binmiş kömür karası yüzler
geceden şafağa tükenirken umutlar
düş bahçesinde kollarına aldı sevgiyi öperek gözyaşları
gece mavisiydi gökyüzü
samanyolu’ndan yıldızlar saçılırken kucak kucak
beyaz bir bulut gülümsedi kanatlanmış düşler gibi
mayıs sabahları erkenden açar kır çiçekleri
mayısın ortası hüzünlü bir gün…
gecenin karasından ışık damlaları düşüyordu çocukların rüyalarına
üşümesin diye üstünü çiçeklerle örttü ölüm saçlarını okşayarak
gece mavisiydi gökyüzü
samanyolu’ndan yıldızlar saçılırken kucak kucak
beyaz bir bulut gülümsüyordu kanatlanmış düşler gibi.
mayıs sabahları erkenden açar kır çiçekleri
mayıs ortası hüzünlü bir gün
ölüm tünelinin ağzında gün aydınlanırken
gecenin kuytusuna gizlenmiş ihanetler
güvercin tedirginliğindeki yürekler dağlamıştı
hepsi yan yana boylu yatıyordu ve suskundular
gece mavisiydi gökyüzü
Samanyolu dan yıldızlar saçılırken kucak kucak
beyaz bir bulut gülümsüyordu kanatlanmış düşler gibi.
mayıs sabahları erkenden açar kır çiçekleri
mayısın ortası hüzünlü bir gün.
ay ışığında pınardan sessizce su içen bir ceylan gibi
ürkekti menekşe gözlü çocuk
kulağına yoksulluğun türküsünü fısıldadı babası
benim için ağlama çocuğum
ihanetler ve zulüm biter bir gün menekşeler güller açar üstümüzde
mayısın ortası hüzünlü bir gün
ellerinde kırmızı kırmızı karanfiller
gönül kapısından el salladılar
ölüm kağnısına binmiş kömür karası yüzler
geceden şafağa tükenirken umutlar
düş bahçesinde kollarına aldı sevgiyi öperek gözyaşları
gece mavisiydi gökyüzü
samanyolu’ndan yıldızlar saçılırken kucak kucak
beyaz bir bulut gülümsedi kanatlanmış düşler gibi
mayıs sabahları erkenden açar kır çiçekleri
mayısın ortası hüzünlü bir gün…
gecenin karasından ışık damlaları düşüyordu çocukların rüyalarına
üşümesin diye üstünü çiçeklerle örttü ölüm saçlarını okşayarak
gece mavisiydi gökyüzü
samanyolu’ndan yıldızlar saçılırken kucak kucak
beyaz bir bulut gülümsüyordu kanatlanmış düşler gibi.
mayıs sabahları erkenden açar kır çiçekleri
mayıs ortası hüzünlü bir gün
ölüm tünelinin ağzında gün aydınlanırken
gecenin kuytusuna gizlenmiş ihanetler
güvercin tedirginliğindeki yürekler dağlamıştı
hepsi yan yana boylu yatıyordu ve suskundular
gece mavisiydi gökyüzü
Samanyolu dan yıldızlar saçılırken kucak kucak
beyaz bir bulut gülümsüyordu kanatlanmış düşler gibi.
mayıs sabahları erkenden açar kır çiçekleri
mayısın ortası hüzünlü bir gün.
ay ışığında pınardan sessizce su içen bir ceylan gibi
ürkekti menekşe gözlü çocuk
kulağına yoksulluğun türküsünü fısıldadı babası
benim için ağlama çocuğum
ihanetler ve zulüm biter bir gün menekşeler güller açar üstümüzde