Kelebeklerin sessizliği

Beyaz mendile düşerken gözyaşımızın çığlığı  
Zaman umutlarımızı sevgilerimizi
Sonsuzluklara alıp götürüyordu 
Kelebeklerin sessizliği gibi

Kar bulutlarıyla kuşatılırken gökyüzü
Bahçemizde üşüyen kış çiçeklerine gelip kondu 
Anka kuşu Kaf dağından masal diyarından
Kelebeklerin sessizliği gibi

Beyaz gelinliğini giymiş sabahın büyüsüyle
Kül rengi bulutlardan düşen kar taneleri 
Beşiğinde uyuyan bebeklere ninni söylüyordu 
Kelebeklerin sessizliği gibi 

Ağaçlar kiremit damlı evler karla örtünürken
Bahçeli küçük evinde şair komşumuz 
Yalnızlığının hüznüyle uyuyordu 
Kelebeklerin sessizliği gibi

Üşümüş saksılarda kış çiçekleri tomurcuk açarken
Salkım saçak kar yüklü akasyalarda serçeler
Birbirini kovalıyordu
Kelebeklerin sessizliği gibi

Güneşi unutmuş kimsesiz sokakların tenhalarında
Tanrının melekleri küçük çocuklar
Koşuşarak kartopu oynuyordu
Kelebeklerin sessizliği gibi